به نقل از «خبرگزاری برنا»

برخورد فضاپیمای ناسا به یک سیارک در فضا

تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۸۹۴۷

این برنامه که «آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه» ، به اختصار دارت نامیده می‌شود، پارسال سوار بر موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس‌ایکس از پایگاه فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا به فضا پرتاب شد.

به گزارش خبرنگار گروه علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ فضاپیمای ناسا پس از طی مسافتی یک ساله، روز گذشته به نزدیکی هدف خود یعنی سیارک دیمورفوس رسید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اندازه این سیارک حدود ۱۷۰ متر است و هر ۱۱ ساعت و ۵۵ دقیقه یک بار به دور یک سیارک بسیار بزرگ‌تر به نام دیدیموس می‌چرخد. این دو سیارک حدود ۹.۶ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارند و البته هیچ خطری از سوی آنها، زمین را تهدید نمی‌کند.

مأموریت ناسا شامل کوبیدن فضاپیمای دارت به سیارک دیمورفوس با سرعت باور نکردنی تقریباً ۶.۵ کیلومتر بر ثانیه بود. این فضاپیمای ۱۲۶۰ پوندی(۵۷۰ کیلوگرمی) در زمان برخورد با سرعتی در حدود۱۴ هزار مایل در ساعت پرواز می کرد.

آزمایش تغییر جهت سیارک دوگانه ناسا پس از ۱۰ ماه پرواز در فضا، با موفقیت به هدف سیارکی خود برخورد کرد. این اولین نمایش فناوری دفاع سیاره‌ای در جهان و اولین تلاش ناسا برای حرکت و جابجایی یک سیارک در فضا بود.

در آخرین لحظات قبل از برخورد و محو شدن فضاپیما، دوربین شناسایی دیدیموس و سیارک برای ناوبری نوری آن، چهار عکس گرفت که نزدیک شدن فضاپیما به هدف سیارکی دیمورفوس را نشان می‌دهد.

به گفته اخترفیزیک دانان ، دارت آزمایش علمی خود را به تنهایی اجرا نکرد. این فضاپیما در روز ۲۰ آبان سال گذشته یک ماهواره مکعبی کوچک یا تاسواره به نام LICACube را که آژانس فضایی ایتالیا ساخته بود، آزاد کرد. این تاسواره قرار بود لحظه برخورد را در لحظه ثبت و به زمین ارسال کند. در سال ۲۰۲۴ یک فضاپیما تحت ماموریت هرا ، قرار است به نقشه‌برداری از سطح این سیارک و بررسی دهانه ایجاد شده بر اثر برخورد بپردازد.

فضاپیمای دارت قرار نبود سیارک مورد نظر را منفجر یا نابود کند، بلکه قرار بود تنها مدار آن‌ را مقداری تغییر دهد. فرآیندی که روزی ممکن است بتوان با استفاده از آن مسیر حرکت سیارک‌های خطرناکی که به سمت زمین می‌آیند را منحرف کرد. اصابت دادن یک فضاپیما به یک سیارک شاید ساده به نظر برسد، اما به گفته‌ ناسا، برای رسیدن به هدف مورد نظر همه‌چیز از زاویه برخورد تا سرعت باید به دقت محاسبه و مهندسی شود. اگر سرعت فضاپیما بیش از اندازه باشد امکان نابودی سیارک وجود دارد.

فضاپیمای دارت در ۲۴ ساعت باقی مانده تا لحظه برخورد شروع به گرم کردن کرد و آخرین مانور خود را برای قرار گرفتن در مسیر سیارک دیدیموس انجام داد. ناسا در بیانیه‌ای توضیح داده است که پس از انجام مانور نهایی در تاریخ ۲۵ سپتامبر(سوم مهر)، فاصله دارت از سیارک هدف یعنی دیمورفوس حدود دو کیلومتر بود.

حدود چهار ساعت قبل از برخورد، فضاپیمای دارت وارد مرحله نهایی شد. در این زمان دوربین دراکو(DRACO) باید روی سیارک دیدیموس قفل شود و به دنبال قمر دیمورفوس بگردد.

سه دقیقه پس از برخورد، تاسواره LICACube از کنار محل برخورد گذر کرد و تصاویری از بقایای ناشی از برخورد دارت به سیارک منتشر کرد.

ستاره‌شناسان،‌ دیدیموس را در سال ۱۹۹۶ و قمر دیمورفوس را در سال ۲۰۰۳ کشف کردند. در آن زمان، ‌آنها تنها یک مجموعه دوتایی از سیارک‌ها بودند و کسی توجه چندانی به این دو نداشت. مشاهداتی که ماموریت دارت بر آنها تکیه دارد به طور جدی در سال ۲۰۱۵ آغاز شد یعنی پیش از اینکه ماموریت دارت به طور رسمی تایید شود.

دفاع سیاره‌ای علمی است که برای جلوگیری از خطرات احتمالی ناشی از سیارک‌ها ایجاد شده است و ناسا با نگرانی این موضوع را دنبال می‌کند. تکه‌هایی از اجرام فضایی دائما به سمت زمین آمده و وارد جو زمین می‌شوند. اکثر آنها بسیار کوچک هستند و به سرعت در جو زمین می‌سوزند اما برخی اوقات اجرام بزرگ‌تر هم وارد جو زمین می‌شوند.

در سال ۲۰۱۳، سیارکی به بزرگی یک خانه وارد جو زمین شد و بر فراز آسمان چلیابینسک ، شهری در روسیه منفجر شد. این انفجار بزرگ‌تر از یک انفجار هسته‌ای بود و موج ناشی از آن باعث آسیب‌ دیدن هزار نفر شد که عمدتا به دلیل شکستن پنجره‌ها بود.

بیشتر سیارک‌های منظومه شمسی در کمربند سیارکی میان مریخ و مشتری قرار دارند، اما برخی از آن‌ها به وسیله گرانش سیاره مشتری به سمت بیرون رانده و به خورشید نزدیک‌تر می شوند و در فاصله‌ چندین میلیون کیلومتری از زمین قرار می‌گیرند.

سیارک‌های نزدیک به زمین می‌توانند برای سیاره ما تهدید آمیز باشند. تخمین زده می‌شود که ۲۵ هزار سیارک نزدیک به زمین با اندازه‌ای بیش از ۱۴۰ متر در فضا وجود داشته باشد که ۱۵ هزار مورد از آنها هنوز کشف نشده است و حتی کوچک‌ترین آنها قادر به نابود کردن یک شهر بزرگ است.

بنابراین آزمایش چنین ماموریت‌هایی برای جلوگیری از برخورد احتمالی سیارک‌های بزرگ به زمین در آینده ضروری است.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟ 0 0

نتیجه بر اساس 0 رای موافق و 0 رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: سیاره علم و فناوری ناسا پرتاب فضا فضاپیمای کالیفرنیا سیارک اسپیس ایکس دیدیموس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۸۹۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتقال پیام صوتی به قمر مشتری به شکل موج‌های بصری

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، ماموریت کاوشگر ناسا به قمر پوشیده از یخ سیاره مشتری قرار است حاوی پیام منحصربفردی باشد. 

دانشمندان سازمان آمریکایی «متی اینترنشنال» (METI International) نیز در همین راستا تاکید کرده‌اند که کاوشگر جست‌و‌جوی حیات در قمر یخی مشتری اهداف تعریف شده‌ای دارد که در یک قدمی دستیابی به آنها است. این سازمان نیز به انتقال پیام‌های رادیویی قدرتمند به حیات فرازمینی اختصاص دارد.

فضاپیمای اروپا کلیپر ناسا که در اکتبر ۲۰۲۴ (شش ماه دیگر) به قمر پوشیده از یخ مشتری می‌رسد، حامل پیامی حکاکی شده با لیزر است که ارتباط بشریت با قمر یخی را جشن می‌گیرد و ادای احترامی به ماموریت‌های گذشته این سازمان است که همگی به دنبال حیات در سیاره‌های فرازمینی بودند.

پژوهشگران اطمینان دارند اقیانوس عظیمی از آب شور کیلومتر‌ها زیر سطح پوشیده از یخ اروپا وجود دارد که این قمر را به نامزد اصلی میزبانی از حیات فرازمینی در منظومه شمسی تبدیل می‌کند. با این حال تعیین اینکه آیا این اقیانوس پنهان دارای عناصر شیمیایی مناسب برای حمایت از حیات است یا نه، دشوار بوده است.

دانشمندان سازمان آمریکایی «متی اینترنشنال» اظهار کرده‌اند، ما صدا‌های ضبط شده را به ۱۰۳ زبان جمع آوری کردیم و تصمیم گرفتیم آنها را به شکل موج‌هایی تبدیل کنیم که این صدا‌ها را به صورت بصری نشان می‌دهد. 

همکاران ناسا این شکل از موج‌ها را در صفحه فلزی حک کردند که از الکترونیک حساس فضاپیما در برابر تشعشعات شدید سیاره مشتری محافظت می‌کند. از آنجا که آب برای برقراری حیات اولویت اصلی کاوش‌های سازمان هوانوردی و فضای ایالات متحده آمریکا است، بخش دیگری از پیام نیز به طوری طراحی شده که طول موج‌های اجزای آب را به صورت بصری به تصویر می‌کشد.

حک کردن پیام‌ها در فضاپیما روش جدیدی نیست و پیام کلیپر پیروی از سنتی است که قدمت به آن چند دهه می‌رسد.

این ماموریت هدف اصلی خود را بررسی و تحقیق درباره قمر یخی و جستجوی اطلاعات در مورد وجود حیات در آن قرار داده است. یکی از جوانب این ماموریت، ارسال یک پیام میان دو سیاره آبی است که به زبان‌های مختلف و شکل‌های مختلف ارسال می‌شود و به عنوان نمونه تلاشی برای حضور انسان در فضا و کشف اسرار آن به جا می‌ماند.

ماموریت ناسا اطلاعاتی ارزشمند از این قمر را در اختیار می‌گذارد و شاید ادله‌ای برای وجود زندگی در فضا را ارائه دهد.

انتهای پیام/